Yesterday, I was cleaning my bookshelf when I found this old notebook of mine. I scanned all of the pages to see what's inside. To my surprise, I found this poem which was originally written by me and my friends during our freshmen days. The poem isn't that perfect or vivid but it contains a lot of memories which mean everything to me. The poem goes like this...
BNHS
Dito nagkakilala ang buong barkada.
Nabuo ang BROKENHEARTED CLAN
Nauso ang mga pang-asar na di mo makakalimutan ANGGULOBOYS, BALOT at TACK-IN-BOYS
Natunghayan ang kakukitan ng mga HUDAS, BARABAS, HESTAS.
Puno man ng kasiyahan ang hayskul layp,
Di pa rin naiwasan ang may masakatan
HEARTBREAKER tawag sa mga manloloko
BROKENHEARTED sa mga naloko at;
2TYMER sa mga di seryoso!
Akala nyo ba jan na lang nagtatapos ang kwento ng mga 1-2 PASAWAY?!
Hello?! Saksi rin kaya ang 1-2 sa mga unang ligawan!
Sino ba naman ang makakalimot sa mala-pelikulang lovestory nila
PEARL&ALDEN
FEL-JHAY&ARRA
R2R&JERICA
JOAS®INE
Tampok din ang lihim na pagtingin ni CLARIZA kay SANTINO
At ang makulay na korido nila DON JUAN at DONYA MARIA
Magkahiwa-hiwalay man ang mga 1-2 PASAWAY,
Di maalis sa isipan ng lahat na ang 1-2 kahit kinaiinisan ng karamihan
Top 1 naman sa ka-CUTAN!
By
First Year Section 2
Batch 2008-2009
Dito nagkakilala ang buong barkada.
Nabuo ang BROKENHEARTED CLAN
Nauso ang mga pang-asar na di mo makakalimutan ANGGULOBOYS, BALOT at TACK-IN-BOYS
Natunghayan ang kakukitan ng mga HUDAS, BARABAS, HESTAS.
Puno man ng kasiyahan ang hayskul layp,
Di pa rin naiwasan ang may masakatan
HEARTBREAKER tawag sa mga manloloko
BROKENHEARTED sa mga naloko at;
2TYMER sa mga di seryoso!
Akala nyo ba jan na lang nagtatapos ang kwento ng mga 1-2 PASAWAY?!
Hello?! Saksi rin kaya ang 1-2 sa mga unang ligawan!
Sino ba naman ang makakalimot sa mala-pelikulang lovestory nila
PEARL&ALDEN
FEL-JHAY&ARRA
R2R&JERICA
JOAS®INE
Tampok din ang lihim na pagtingin ni CLARIZA kay SANTINO
At ang makulay na korido nila DON JUAN at DONYA MARIA
Magkahiwa-hiwalay man ang mga 1-2 PASAWAY,
Di maalis sa isipan ng lahat na ang 1-2 kahit kinaiinisan ng karamihan
Top 1 naman sa ka-CUTAN!
By
First Year Section 2
Batch 2008-2009
Okay. Di na ako sure kung poem ba talaga sya. Ang korni no? Hehe. It may sound childish and immature but when I was reading this, sudden flashbacks had occurred in my mind. It reminds me of my fun and exciting first year days. Tama nga sila, ang first year ang pinakamasayang parte ng HS life. Dito ko kasi unang naranasan yung mga stupid, unusual, at death-defying na mga bagay syempre kasama yung mga sira-ulo at ugok kong classmates. Best of all, that was the time when I met my true friends.
Sa mga kasapi ng kapatirang 1-2 Pasaway, alam kong kilala nyo mga sarili nyo. Pasensya na kung wala kong pakundangang pinost yung mga pangalan nyo dito. Pero diba nakakatuwa? Kapag maaalala mo yung mga katangahan at kadramahan mo noon eh instead na mainis ka, matatawa ka na lang. Ngayon ko lang na-realize na ang korni korni naten. Hoy, Joanna. Kasama kita nung sinulat natin ito. Wag kana magmaang-maangan pa. KORNI ka rin noon. XD
Alam ko na yung iba sa atin eh hindi na ganun ka-close. Yung iba nga wala na tayong contact sakanila. Buhay pa ba kayo, dear classmates? Sana talaga nababasa nyo 'to. Hindi lang yung mga close friends ko kundi lahat lahat ng 1-2. Gusto ko kasing malaman nyo na I really really miss all of you. Yung mga pang-aasar nyong nakaka-inis pero nakakamiss. Yung mga katarantaduhan na nagawa natin kung saan pareparehas tayong isinumpa ng mga teachers. At higit sa lahat, I just miss all the people behind those happy memories. (Oo na. Sige na. Including na si Don Juan. XD)
Sana kung nasan man kayo ngayon, sana dyan lang kayo. :P Sana kahit matagal nang nakalipas ang Alamat ng 1-2 Pasaway, di nyo pa rin ito nakakalimutan.
Sana masabi nyo pa rin sa mga sarili nyo na "masaya ako at naging bahagi ako ng samahang ito." Kasi ako, I'm so proud to be one of you.
Okay. Ang drama ko na. Again, I wish you all the best! God bless! :)
Sa mga kasapi ng kapatirang 1-2 Pasaway, alam kong kilala nyo mga sarili nyo. Pasensya na kung wala kong pakundangang pinost yung mga pangalan nyo dito. Pero diba nakakatuwa? Kapag maaalala mo yung mga katangahan at kadramahan mo noon eh instead na mainis ka, matatawa ka na lang. Ngayon ko lang na-realize na ang korni korni naten. Hoy, Joanna. Kasama kita nung sinulat natin ito. Wag kana magmaang-maangan pa. KORNI ka rin noon. XD
Alam ko na yung iba sa atin eh hindi na ganun ka-close. Yung iba nga wala na tayong contact sakanila. Buhay pa ba kayo, dear classmates? Sana talaga nababasa nyo 'to. Hindi lang yung mga close friends ko kundi lahat lahat ng 1-2. Gusto ko kasing malaman nyo na I really really miss all of you. Yung mga pang-aasar nyong nakaka-inis pero nakakamiss. Yung mga katarantaduhan na nagawa natin kung saan pareparehas tayong isinumpa ng mga teachers. At higit sa lahat, I just miss all the people behind those happy memories. (Oo na. Sige na. Including na si Don Juan. XD)
Sana kung nasan man kayo ngayon, sana dyan lang kayo. :P Sana kahit matagal nang nakalipas ang Alamat ng 1-2 Pasaway, di nyo pa rin ito nakakalimutan.
Sana masabi nyo pa rin sa mga sarili nyo na "masaya ako at naging bahagi ako ng samahang ito." Kasi ako, I'm so proud to be one of you.
Okay. Ang drama ko na. Again, I wish you all the best! God bless! :)
In Memory Of
Robin Bunan
We also miss you!
HTML Comment Box is loading comments...